ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ (ਬਿਊਰੋ ਆਫਿਸ)- ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ ਬਾਜਵਾ ਵੱਲੋਂ ਬੰਬਾਂ ਬਾਰੇ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਗ਼ੈਰਜਿੰਮੇਦਰਾਨਾ ਬਿਆਨ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਅਮਨ-ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਵਾਲੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਹਮਲਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਬਿਆਨ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਜਨਤਾ ਵਿੱਚ ਡਰ ਅਤੇ ਗੁੱਸਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਸਗੋਂ ਇਹ ਸੂਬੇ ਦੀ ਸਿਆਸੀ ਸੁਚੇਤਨਾ ਨੂੰ ਵੀ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਪੰਜਾਬ, ਜੋ ਇਕ ਪੁਰਾਣੀ ਸੰਘਰਸ਼ਪੂਰਣ ਸੱਭਿਅਤਾ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਜਿਹੀਆਂ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਭਾਜਨ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਤਿਹਾਸ ਸਿੱਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਤੀਵਰਤਾ ਕਈ ਵਾਰੀ ਹਥਿਆਰਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਘਾਟਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ ਬਾਜਵਾ ਵੱਲੋਂ ਵਰਤੇ ਗਏ ਸ਼ਬਦ ਵੀ ਕੁਝ ਇੰਝ ਹੀ ਲੱਗਦੇ ਹਨ।
ਇਸ ਮੌਕੇ ਜਦੋਂ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਭਗਵੰਤ ਮਾਨ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਸੂਬੇ ਵਿੱਚੋਂ ਨਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਕੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ ਪਾ ਰਹੀ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਬਿਆਨ ਸੂਬੇ ਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਹੱਲਾਸ਼ੇਰੀ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਇਹ ਗੱਲ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਅਤੇ ਜਿੰਮੇਵਾਰ ਨਾਗਰਿਕ ਨੂੰ ਪੀੜਤ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਕ ਸੀਨੀਅਰ ਨੇਤਾ ਅਜਿਹੇ ਸਮੇਂ, ਜਦੋਂ ਸਰਕਾਰ ਨਸ਼ਾ ਵਿਰੋਧੀ ਮੁਹਿੰਮ ਅਤੇ ਅਮਨ-ਚੈਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਲਈ ਲਗਾਤਾਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਕਰ ਰਹੀ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਇੰਝ ਦੇਖਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਸਨਸਨੀਖੇਜ਼ ਬਿਆਨ ਦੇ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਨੂੰ ਵਧਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਅਜਿਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਪੰਜਾਬ ਆਰਥਿਕ, ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਨਵੀਆਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਜਿਹੀ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ ਜੋ ਅਸਥਿਰਤਾ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰੇ, ਉਹ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਬੇਮੌਸਮ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਤੋਂ ਭਰੀ ਹੋਈ ਪਦਵੀ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ ਨਾਕਾਬਿਲ-ਏ-ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਵੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਵਾਤਾਵਰਣ ਵਿੱਚ, ਜਿੱਥੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਭਲਾਈ, ਸਾਂਝੀਅਤ ਅਤੇ ਭਰੋਸੇ ਦੀ ਨੀਂਹ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਚੱਲਦਾ ਹੈ, ਉਥੇ ਉੱਚ ਪੱਧਰੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਵੱਲੋਂ ਇੰਝ ਭੜਕਾਊ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨਾ ਲਗਭਗ ਗੁਨਾਹ ਸਦਰਜਾ ਹੈ।
ਪੰਜਾਬ ਵਰਗੇ ਹਿਸਤੀਰੀਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ, ਜਿੱਥੇ ਹਾਲ ਹੀ ਦੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕਈ ਗੰਭੀਰ ਦਖ਼ਲਾਂ ਅਤੇ ਵਿਗਾੜ ਦੇ ਦੌਰ ਵੇਖੇ ਗਏ ਹਨ, ਉਥੇ ਇੰਝ ਬੇਲਗਾਮ ਬਿਆਨ ਕਈ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਹਦ ਤੱਕ ਮਜ਼ਾਕੀਅਤ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਕੇ ਗੰਭੀਰ ਨਤੀਜੇ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜਨਤਾ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਬਣਾਉਣ, ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਹਿੰਸਾ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰੱਖਣ, ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸਥਾਪਤ ਰੱਖਣ ਵਾਸਤੇ ਜਿਹੜੇ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਸਿਆਸੀ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਨਿਭਾਉਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਊਲਟ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਬਾਜਵਾ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਪੈਰ ਪਾ ਰਹੇ ਹਨ।
ਇਹ ਬਿਆਨ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਣਗੰਭੀਰਤਾ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਇਹ ਵੀ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਧੁਨਿਕ ਸਿਆਸਤ ਵਿੱਚ ਕਈ ਵਾਰ ਲੋਕਪ੍ਰੀਤਾ ਜਾਂ ਮੀਡੀਆ ਦੀ ਸੁਰਖੀ ਬਣਾਉਣ ਵਾਸਤੇ ਸੱਚਾਈ, ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਨੂੰ ਕਿੰਝ ਤਰਜੀਹ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ। ਅਜਿਹੀ ਸਿਆਸਤ ਜੋ ਡਰ ਉਤਪੰਨ ਕਰਕੇ ਅਪਣਾ ਵਜੂਦ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਸਿਰਫ਼ ਨਿਕਰਾਓ ਹੀ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ।
ਮੀਡੀਆ, ਸਿਵਲ ਸੋਸਾਇਟੀ, ਅਤੇ ਚੋਣੀਤ ਨੁਮਾਇੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਨਿੰਦਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਵੱਲ ਵੱਧ ਰਹੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਦੁਹਾਈ ਨਹੀਂ, ਸੰਯਮ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਇਸ਼ਾਰੇ ਦੇ ਸਕੀਏ। ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜਨਤਾ ਹੁਣ ਸਿਆਸੀ ਹੋਸ਼ ਨੂੰ ਮਾਪਣ ਲੱਗੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਇਹ ਸਮਾਂ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੱਚ, ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਅਤੇ ਨਿਰਭਰਤਾ ਨਾਲ ਖੜੇ ਆਗੂ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ, ਨਾ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਹਵਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅੱਗ ਦੇ ਸੁਆਦ ਪਾਉਣ ਲੱਗੇ।
ਇਹ ਸੰਪਾਦਕੀ ਇਕ ਸਾਫ਼ ਅਤੇ ਤਿੱਖਾ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਹੈ—ਸਿਆਸਤ ਨੂੰ ਜਨਤਾ ਦੀ ਸੇਵਾ ਲਈ ਚਲਾਇਆ ਜਾਵੇ, ਨਾ ਕਿ ਅਣਜਿੰਮੇਵਾਰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਰਾਹੀਂ ਭੜਕਾਊ ਹਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਲੁੱਟਿਆ ਜਾਵੇ।